مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی (Eleutheronema tetradactylum) در خلیج فارس و دریای عمان به روش توالی یابی ژن 28S rRNA

    در این مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت ماهی راشگو معمولی در خلیج فارس و دریای عمان با استفاده از روش تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفت.  به این منظور، 41 نمونه از چهار منطقه خوزستان، بوشهر، بندرعباس و سیستان و بلوچستان جمع‌آوری شد.  DNA با استفاده از روش فنل- کلروفرم استخراج گردید.  آغازگرهای جلودار و برگشتی جهت تکثیر ژن rRNA  S 28 ماهی راشگو طراحی شدند.  واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) بر روی DNA استخراجی انجام شد.  نمونه‌ها به صورت یک طرفه تعیین توالی شده و پس از همترازی توالی‌ها، آنالیز توسط بسته‌های نرم‌افزاری ver3.5, Dnasp ver5 Arlequin و MEGA Ver4 انجام گردید.  بیشترین تعداد و تنوع هاپلوتیپی ونوکلئوتیدی در جمعیت بندرعباس مشاهده شدند و کمترین مقدار شاخص‌های مذکور در جمعیت بوشهر ثبت گردیدند.  بیشترین فاصله ژنتیکی بین جمعیت بوشهر و بندر عباس (29/0) و کمترین بین بوشهر و چابهار (صفر) مشاهده گردید.  واگرایی جمعیتی بین جمعیت‌های خوزستان و چابهار بیشترین مقداربود (71/0) و بین جمعیت‌های بوشهر و چابهار کمترین مقدار (05/0) بدست آمد.  فراوانی هاپلوتیپ‌ها بین جمعیت‌های بوشهر و بندرعباس (37/12)، همچنین بوشهر و خوزستان (94/7) معنی‌دار بود.  تعداد و تنوع هاپلوتیپ‌های بین جمعیت‌ها نیز محاسبه شد و بیشترین مقدار بین جمعیت‌های خوزستان و بندرعباس و کمترین بین بوشهر و چابهار ثبت گردید.  بر اساس تجزیه و تحلیل‌های حاصل، می‌توان عنوان نمود که جمعیت بوشهر از جمعیت‌های قدیمی محسوب می‌شود لذا به ثبات ژنتیکی رسیده است اما در دیگر جمعیت‌ها پویایی و ارتباط ژنتیکی درون و میان جمعیتی قابل قبولی دیده می‌شود.  با رسم درخت فیلوژنی به روش  نزدیک‌ترین همجواری (NJ)، همه افراد جمعیت‌ها در یک کلاستر قرار گرفتند و در مقابل، برون‌گونه (out group) در کلاستری دیگرجای گرفت.